Dlaczego terapia rodzinna, małżeńska?

Często objawem trudności rodzinnych są trudności wychowawcze. Dziecko jako najsłabsze ogniwo rodzinne, zależne od dorosłych sygnalizuje swoim zachowaniem, swoimi emocjami o tym, że coś tu nie „gra” w tym systemie rodzinnym.
A więc albo prowokuje agresją lub też ujawniają się nieco głębsze zaburzenia emocjonalno-psychiczne: próby samobójcze, okaleczanie się, próby „znieczulenia” się narkotykami lub lekami odurzającymi( ostatnio modny dekodin).

Terapia rodzinna lub małżeńska służy temu aby rodzina mogła odkryć źródło swoich problemów, trudności, konfliktów.

Wspólnie poszukujemy źródeł, przyczyn zaburzeń, konfliktów rodzinnych z terapeutą rodzinnym. Wiele wspólnych poszukiwań skąd źródło problemu, wiele sposobów odnajdowania rozwiązań. W system rodzinny są wkomponowane pokoleniowe, historyczne i społeczne uwarunkowania, sposoby funkcjonowania każdego z członków rodziny, szczególnie dotyczy to małżonków. Ich pochodzenie, sposoby funkcjonowania rodzin, pochodzenie, wartości i nawyki. Gdy ludzie zakładają wspólne życie są nastawieni, że wszystko ułoży się po ich tzw. ”myśli”. Co to znaczy on, czy ona będzie taka jak bym chciała lub jak bym chciał. Tymczasem po latach okazuje się, że to co dla niej najważniejsze nie koniecznie dla niego stanowi wartość lub odwrotnie.

Terapia to proces odkrywania różnic społecznych , pokoleniowych, wartości, nastawień i oczekiwań. W czasie terapii jest możliwość uświadomienia sobie tych różnic. W tym „procesie terapeutycznym” jest możliwość zrozumienia drugiego człowieka, jego nastawienia, oczekiwań i potrzeb. Świadomość naszego funkcjonowania społecznego i psychicznego jest początkiem porządkowania naszego celu i sensu życia i kształtowania naszej przyszłości. Istnieje potrzeba nowego spojrzenia, analizy i syntezy, porównań i skonfrontowania się z oczekiwaniami wobec siebie, członków rodziny, dzieci. Jest możliwe spojrzenie obiektywne u specjalistów, którzy mogą pomóc rozpoznać mechanizmy psychologiczne i doświadczenia utrudniające rozwój, możliwość harmonijnego funkcjonowania społecznego. Terapeuta może towarzyszyć w rozwoju, aby żyć w zgodzie ze sobą, rodziną i dziećmi. Człowiek może dokonać zmiany wtedy gdy odczuwa taką potrzebę. Zatem motywacja od „wewnątrz” , zależna ode mnie, od chęci szukania rozwiązania problemów jest najlepszym i najskuteczniejszym środkiem do zmian, do porządku rzeczy i zdarzeń.


Zachęcamy do przemyślenia „Czy ja chcę pomocy? Czy ją potrzebuje, czy jestem gotów na zmiany?”
Terapeuta rodzinny może towarzyszyć w tych dylematach i wspólnie poszukiwać rozwiązań korzystnych dla rozwoju osobistego i społecznego.